Vandaag is de trieste verjaardag van de messteek die bijna een einde maakte aan de carrière van Monica Seles. Sinds die dag is de bewaking op grote professionele sporttoernooien professioneler aangepakt.
Monica Seles was op 30 april 1993 het nummer één van de wereld. Op het WTA-toernooi in Hamburg werd ze in een pauze tussen de games in haar rug gestoken door de 38-jarige Günter Parche. Op dat moment was Seles bezig de tenniswereld te domineren.
Tussen januari 1991 en februari 1993 haalde de Joegoslavische de finale op 33 van de 34 toernooien waar ze aan deelnam. Daarvan won ze er maar liefst 22. Tijdens die periode won ze ook zeven van de acht Grand Slams waar ze in actie kwam. Ze was het onbetwiste nummer één van de wereld en de cijfers doen de prestaties van Roger Federer, Serena Williams, Rafael Nadal en Novak Djokovic in perspectief zetten.
Wat als?
Ze werd aangevallen door een geobsedeerde fan van Steffi Graf die het niet kon verkroppen dat Seles zijn grote idool van de troon stootte. De man kreeg wat hij wou: Seles, die in 1994 het Amerikaans staatsburgerschap verkreeg, bleef ruim twee jaar van het circuit weg, Graf werd opnieuw nummer één en schreef in totaal 22 Grand Slams op haar naam. Het is onmogelijk om in te beelden waartoe Seles in staat zou zijn geweest, moest dit voorval niet gebeurd zijn.
Seles, die bekend stond om haar tweehandige fore- en backhand en haar kreunen, bracht een nieuwe wind in het tennis met haar krachtige slagen. Men zegt wel eens dat Seles diegene was die het krachttennis introduceerde. In 1995 ze terug naar het tennis, maar had nooit meer het succes van daarvoor. Ze won nog één Grand Slam en bleef een vaste waarde in de top twintig van de wereld. De aanval bracht Seles wonderlijk genoeg slechts minieme fysieke problemen, de mentale gevolgen waren veel groter.
