In een interview blikt Carlos Alcaraz (ATP-3) terug op de finale van het olympisch tennistoernooi in Parijs. “Ik voelde een superieure motivatie bij Novak Djokovic (ATP-2) waardoor hij zichzelf op de beslissende momenten kon overtreffen”, vertelt de Spanjaard.
“Ik moest het opnemen tegen een zeer indrukwekkende Djokovic, een hongerige Novak”, gaat Alcaraz van start. “Hij gaf me geen kans. Ik probeerde alles wat ik kon. Ik vocht tot de laatste bal en heb alles gegeven. Natuurlijk, als je zo verliest, verlaat je de baan gelukkig en trots.”
Voelde je tijdens de wedstrijd dat Djokovic hongerig was?
Alcaraz: “Ik wist op voorhand al dat hij absoluut een medaille wilde. Op elke Spelen zei hij dat hij het absoluut wilde. Tijdens de wedstrijd, op de moeilijke momenten en op de beslissende punten, speelde hij perfect, gewoon indrukwekkend. Het lukte me niet om hem in de problemen te brengen. Zo zag ik dat hij hongerig was naar deze medaille. Hij was op weg naar goud, hij had het in zijn hoofd.”
(lees verder onder de Instagrampost)
Je was erg emotioneel aan het einde van de wedstrijd, voelde je meer druk dan normaal?
“Ik was emotioneel omdat ik op een bepaalde manier het gevoel had dat ik de Spanjaarden had teleurgesteld. Een olympische gouden medaille terugbrengen naar Spanje is iets wat ik al wil sinds ik ben begonnen met tennissen. Ik zou niet zeggen dat de druk groter was, maar wel dat het anders was. Heel Spanje verwachtte dat ik de olympische titel zou pakken. Ik heb mezelf onder druk gezet. Ik heb in vier Grand Slam-finales gespeeld en daarin moeilijke momenten overwonnen. Op de Spelen was het anders, omdat ik daar niet alleen voor mezelf speelde. Als ik het vergelijk met andere toernooien, ben ik er niet in geslaagd om op mijn best te spelen, terwijl Novak dat wel voor elkaar heeft gekregen.”
Novak Djokovic op kop… in de statistieken
Is Djokovic de beste tennisser in de geschiedenis?
“Op basis van de statistieken wel. Hij heeft alles bereikt wat hij wilde. Maar er zijn veel andere factoren om rekening mee te houden. Ik kan niet zeggen wie de beste is, maar qua cijfers staat hij aan de top.”
Tennis is voornamelijk een individuele sport. Hoe heb je die bijzondere olympische week in team ervaren?
“Het was heel anders dan wat ik gewend ben: leven met andere atleten, andere sporten zien, ik heb het als iets heel speciaals ervaren. Tennis is inderdaad een wat eenzame sport. In Parijs had ik de kans om met Rafa (Nadal, n.v.d.r.) te dubbelen. Dat alleen maakte de week al uitzonderlijk: naast mijn idool spelen in het dubbelspel, van hem leren én in het enkel een medaille winnen.”