Home » Tennisplaza Awards » #TBAwards16: Speler van het jaar (internationaal)

#TBAwards16: Speler van het jaar (internationaal)

#TBAwards16: Speler van het jaar (internationaal)

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on linkedin
Share on email
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on linkedin
LinkedIn
Share on email
Email

Tennisplaza België en Tennisdeals slaan net als de voorbije jaren de handen in elkaar en gaan samen op zoek naar dé tennisnamen en hét tennismoment van 2016. Vandaag stellen we de vijf laureaten voor Speler van het jaar (internationaal) voor.

Andy Murray

De Brit zorgde misschien wel voor één van de grootste verrassingen dit seizoen. Wat niemand eigenlijk nog verwachtte, realiseerde hij begin november. Murray (ATP-1) onttroonde Novak Djokovic en veroverde de koppositie op de wereldranglijst. Hij won nooit eerder zoveel toernooien in één seizoen en bracht Groot-Brittannië een tweede gouden medaille, vier jaar geleden was hij in Londen ook de sterkste. In de finale dit jaar maakte hij een einde aan de imposante zegereeks van Juan Marin Del Potro. Murray bewees eindelijk zich op elke ondergrond staande te kunnen houden, met titels op hardcourt, gras en gravel. Hij won drie ATP World Tour Masters (Rome, Shanghai en Parijs) en mocht Peking, Wenen en Queens op zijn palmares schrijven. Met deze overwinning zorgt hij voor een record van 5 toernooizeges op het Londense gras. Hij zette zijn winning strike verder en versloeg Milos Roanic in drie sets om zijn tweede Wimbledonspeldje op te kunnen prikken.Tenslotte beëindigde hij 2016 in absolute schoonheid door de Barclays ATP World Tour Finals op zijn naam te schrijven. In een strijd om de nummer één-stek, stuurde hij Djokovic nogmaals wandelen.

Infographic Andy Murray 2016 - Foto: © Marianne Bevis (Flickr)
Infographic Andy Murray 2016 – Foto: © Marianne Bevis (Flickr)

Novak Djokovic

De 29-jarige Serviër leek in 2015 wel onaantastbaar, zowat elke partij kon hij winnend afwerken. Met 11 titels, waarvan 3 Grand Slams beleefde hij toen een absoluut topjaar. Zo’n prestatie evenaren is niet evident, toch startte Djokovic (ATP-2) zeer sterk met een eindzege in Doha en op de Australian Open. Hij zette zijn blitzstart verder met drie ATP World Tour Masters 1000, in Indian Wells, Miami en Madrid. Ook op het gravel van Roland Garros gooide Djokovic hoge ogen. In de finale maakte hij, na een aarzelende start, eenvoudig komaf met Murray. Op die manier schreef hij geschiedenis, niet alleen scoorde hij een career slam (de 4 grandslam-toernooien winnen in je carrière), hij vestigde meteen ook een Novak- of een Djoker-slam. Djokovic was namelijk de eerste speler sinds Rod Laver, die vier opeenvolgende grandslamtitels wist te bemachtigen. Hoewel hij op Wimbledon in de derde ronde verrassend werd uitgeschakeld door Sam Querrey (ATP-31), herpakte Djokovic zich eind juli met het veroveren van de Rogers Cup in Canada. De Olympische Spelen betekenden een serieuze dip voor het toenmalige nummer één van de wereld. Hij moest reeds in de eerste ronde de duimen leggen tegen Del Potro (ATP-38). Op de US Open schopte Djokovic het tot in de finale, het werd een spannende strijd die in het voordeel van tegenstander Wawrinka beslecht werd. Door een vroege uitschakeling op het toernooi van Parijs, speelde de Serviër zijn nummer één-positie kwijt aan Murray. Een week later kreeg hij op de Barclays ATP World Tour Finals de kans om zijn troon te heroveren, maar zag ook dit keer de ambitieuze Brit het laken naar zich toe trekken.

Infographic Novak Djokovic 2016 - Foto: © Marianne Bevis (Flickr)
Infographic Novak Djokovic 2016 – Foto: © Marianne Bevis (Flickr)

Stanislas Wawrinka

De Zwitser, vooral gekend als ‘Stan’ Wawrinka (ATP-4) blijft verrassen. Toen hij in 2014 de Australian Open won, bemerkten criticasters dat hij zijn zege te danken had aan de blessure die Rafael Nadal (ATP-9) opliep tijdens de finale. Wanneer hij een jaar later Roland Garros op zijn naam mocht schrijven, kreeg men meer vertrouwen in zijn degelijke spel. Hoewel Wawrinka een backhand vol power en een opslag die soms harder gaat dan die van Federer heeft, speelt zijn gebrek aan regelmaat hem parten. Toonbeeld hiervan is zijn derde ronde op de US Open dit jaar. Tegen Dan Evans (ATP-66) flirtte de Zwitser bij een 8-8 in de tiebreak van de vierde set met de uitschakeling. Hij knokte zich alsnog voorbij de taaie Brit en versloeg in de finale titelverdediger Djokovic. Verder won Wawrinka de toernooien van Chennai, Dubai en Genève. Hoewel ook zijn resultaten zijn inconsistentie aantonen (hij wint van Djokovic, maar verliest later van de relatief onbekende Jan-Lennard Struff (ATP-91), blijft de Zwitser een te duchten concurrent voor de huidige top 3 van het mannentennis.

Infographic Stan Wawrinka 2016 - Foto: © Beth Wilson (Flickr)
Infographic Stan Wawrinka 2016 – Foto: © Beth Wilson (Flickr)

Milos Roanic

Het wonderkind dat kenners al jaren in hem zagen, begint stilaan tot leven te komen. Hoewel de lange Canadees in 2016 slechts één titel wist te veroveren, prijkt hij met een derde plaats op zijn hoogste ranking ooit. Roanic (ATP-3) startte zijn seizoen zeer sterk met een overwinning in Brisbane, in de finale klopte hij Roger Federer (ATP-16), toen nog nummer drie van de wereld, in twee droge sets. Op de Australian Open bereikte hij de halve finale, maar bleek toen een maatje te klein voor Murray. De Brit kreeg zijn overwinning echter niet cadeau, de partij duurde meer dan vier uur. Een maand later stond Roanic in de finale van Indian Wells. Hij kreeg echter een flinke pandoering van Djokovic en kon de Serviër slechts twee spelletjes afsnoepen. Op het Engelse gras leek Roanic zich helemaal in zijn nopjes te voelen. Zowel op Queens als Wimbledon, speelde hij de finale. Tweemaal moest hij echter het onderspit delven tegen thuisspeler, Murray. De Amerikaanse kampioenschappen lagen hem minder, in de tweede ronde werd hij verrassend onderuit gehaald door Ryan Harrison (ATP-90). Dankzij zijn goede resultaten in het begin van het jaar, mocht Roanic deelnemen aan de Barclays ATP World Tour Finals in Londen. Hij verloor in de halve finale, opnieuw van zwarte beest Murray.

Infographic Milos Raonic 2016 - Foto: © Beth Wilson (Flickr)
Infographic Milos Raonic 2016 – Foto: © Beth Wilson (Flickr)

Juan Martin Del Potro

Als iemand de titel ‘comeback van het jaar’verdient, is het wel Juan Martin Del Potro (ATP-38). De Argentijnse ex-top 5-speler belandde na ettelijke blessures en operaties in de lappenmand, maar bleef positief aan zijn terugkeer werken. Del Potro begon zijn seizoen met een halve finale in Delray Beach, waarin hij nipt verloor van Querrey. Op Wimbledon enkele maanden later haalde hij de derde ronde voor hij struikelde over Fransman Lucas Pouille (ATP-15). De Olympische Spelen waren met stip het hoogtepunt voor de boomlange Argentijn. In de eerste ronde zorgde hij meteen voor een stunt van formaat door Djokovic in twee sets aan de kant te schuiven. In de halve finale kegelde Del Potro een andere pechvogel naar huis, Nadal mocht na drie manches inpakken. In de finale bleek Murray echter net dat ietsje sterker. Argentinië kon desalniettemin heel erg trots zijn op een onverwachte, zilveren medaille. Del Potro’s indrukwekkende comeback bleef duren. Op de US Open haalde hij de kwartfinale. Begin september versloeg hij Murray in de halve finale van de Davis Cup en loodste zijn team zo naar de finale. Half oktober veroverde de Argentijn de titel op de If Stockholm Open in Zweden. Hij sloot zijn seizoen in schoonheid af met de finale van de Davis Cup. Daarin nam Argentinië het op tegen Kroatië en won Del Potro zijn beide enkelpartijen.

Infographic Juan Martin del Potro 2016 - Foto: © Marianne Bevis (Flickr)
Infographic Juan Martin del Potro 2016 – Foto: © Marianne Bevis (Flickr)

[alert type=”info” title=”Stemmen vanaf 28 november 2016″]Van 28 november t.e.m. 4 december stellen we elke dag nieuwe laureaten voor de Tennisplaza België Awards 2016 voor. Stemmen kan vanaf maandag 5 december 2016.[/alert]

Tennisplaza

Tennisplaza

Meer nieuws