Voetbal, golf, Formule 1 en jawel… tennis. Saudi-Arabië trekt sinds kort, maar met een nooit eerder geziene snelheid een breed scala aan sporten aan. Het land investeert niet alleen zwaar in populaire (westerse) sporten en atleten, maar lonkt vooral naar de competities erachter. En als het niet snel genoeg gaat, komen ze zelf met iets nieuws, zoals de Six Kings Slam. Dat toernooi vindt van 15 t.e.m. 18 oktober plaats in de hoofdstad Riyad en weet zowaar de volledige top 5 van de wereld te strikken.
Bij Tennisplaza spelen we natuurlijk graag kort op de bal. Daarom trokken we zonder vooroordelen of verwachtingen naar Saudi-Arabië om zelf te ontdekken hoe ver het land staat met zijn torenhoge ambities.
De komende dagen geeft hoofdredacteur Christophe Moons op onze website en sociale media een unieke en eerlijke blik achter de schermen van de Six Kings Slam en bij uitbreiding Riyad en Saudi-Arabië.
(lees verder onder de foto van collega Christophe in de ANB Arena)
Welkom in het nieuwe Saudi-Arabië
Je kan erdoor gecharmeerd, afgestoten of zelfs geïnspireerd raken, maar feit is dat Saudi-Arabië de afgelopen jaren een heuse tsunami in de sportwereld heeft ontketend. Ondanks het morele gemor is het Westen helemaal mee op de kar gesprongen, en dus lijkt de (r)evolutie niet meer te stoppen.
Bij aankomst op King Khalid International Airport valt mij de imposante controletoren meteen op, het blijkt dan ook één van de hoogste ter wereld te zijn. De luchthaven zelf, of toch zeker terminal 3 waar ik geland ben, oogt dan weer verrassend klein. Ze is wel heel efficiënt, want in een paar stappen sta ik al op straat. Letterlijk dan, want ik moet zelf een taxi regelen.
(lees verder onder de foto)
Ronaldo (hartje) Riyad
Mijn Saudische chauffeur, Mohammed, is blij dat hij mij in zijn wagen heeft. Zo kan hij openen met het nieuwtje dat Saudi-Arabië in 2034 het WK voetbal gaat organiseren. Hij weet ook dat Cristiano Ronaldo van Riyad houdt en dat Lionel Messi ook van plan was te tekenen. “Toen hij hoorde dat Ronaldo hier kwam spelen, wilde hij niet meer. Hij heeft daardoor veel fans verloren in het Midden-Oosten.”
Mohammed is zichtbaar trots op zijn land en rijdt met plezier toeristen rond in Riyad. “Ik kom vooral veel Europeanen tegen, maar af en toe ook Amerikanen.”
Zelf heeft hij weinig interesse om de wijde wereld in te trekken. Taxidiensten draait hij met zijn eigen wagen, want eigenlijk werkt hij in een militair ziekenhuis in Riyad. Mohammed is enkel chauffeur na de werkuren om wat bij te verdienen. Hij woont in Taif, een stadje in de bergen, bijna 800 km van Riyad. “Ik reis tussen Taif en Riyad, meer hoef ik niet. Ik verkies stabiliteit”, zegt hij.
Google Translate
Hoewel we veel lijken te praten, is het vooral lezen dat we doen. Mohammed spreekt maar een paar woorden Engels en gebruikt Google Translate om met mij te communiceren. (Ik daarentegen ben helemaal mee met mijn tijd en gebruik natuurlijk ChatGPT om mijn vragen naar het Arabisch te vertalen.)
De taxirit naar mijn appartement duurt ongeveer een halfuur. Ik heb een appartement gehuurd op wandelafstand van de ANB Arena, waar de Six Kings Slam plaatsvindt. Ze hadden me gewaarschuwd dat er weleens file kon zijn, dus wandel ik liever. (Handig voor die dagelijkse 10.000 stappen ook.)
Wat me opvalt tijdens de rit, is niet zozeer de verkeersdrukte, maar wel de vele werven. Het lijkt wel alsof ik op één grote bouwwerf word rondgeleid. Dat beeld wordt bevestigd als ik later de omgeving van mijn appartement en de Arena verken: Riyad is blijkbaar zowel letterlijk als figuurlijk in volle constructie.
Het is trouwens geen onbelangrijk gegeven om vooral Riyad als referentie te nemen voor de transformatie die Saudi-Arabië doormaakt. Als ik reacties en meningen verzamel, wordt het me al snel duidelijk dat Riyad de toon zet op vlak van moderniteit en vooruitgang. De havenstad Jeddah, de tweede grootste stad van het land en intussen ook al een bekende naam, zou nog niet “zover” staan.
Ook begrijp ik dat de Saudi’s écht openstaan en snakten naar deze evolutie. “Tot voor kort werd hier een strenge orde gehandhaafd”, zo hoor ik bij iemand van de (niet-lokale) organisatie van het toernooi. “Maar op heel korte termijn is het land, en vooral Riyad, enorm progressief aan het worden. De bevolking is er klaar voor en geniet er met volle teugen van.”
(lees verder onder enkele foto’s van mijn eerste indrukken van Riyad)
Six Kings Slam
En dat brengt me naadloos bij de hoofdreden van mijn bezoek aan Riyad: de Six Kings Slam. Want genieten, dat is toch wat echte tennisfans doen wanneer ze getrakteerd worden op zes van de grootste spelers aller tijden. Of niet?
First things first: wat is de Six Kings Slam en wie doet er mee?
De Six Kings Slam, die dit jaar aan zijn tweede editie toe is, is een exibitietoernooi dat plaatsvindt tijdens het Riyadh Season, een jaarlijks winterfestival met entertainment-, sport- en culturele evenementen in de stad.
(lees verder onder de afbeelding)
Het toernooi duurt drie dagen, maar is gespreid over vier dagen, om te voldoen aan de ATP-regel die bepaalt dat professionele spelers geen drie dagen na elkaar in een exhibitie mogen spelen.
Elk van de zes deelnemers ontvangt een gegarandeerde vergoeding van 1,5 miljoen dollar (ongeveer 1,3 miljoen euro), terwijl de winnaar een extra 4,5 miljoen dollar (om en bij de 3,8 miljoen euro) mee naar huis neemt, goed voor een totaalbedrag van 6 miljoen dollar (5,1 miljoen euro).
Dit jaar van de partij: Carlos Alcaraz (ATP-1), Jannik Sinner (ATP-2), Alexander Zverev (ATP-3), Taylor Fritz (ATP-4), Novak Djokovic (ATP-5) en – de ietwat onverwachte last-minute toevoeging – Stefanos Tsitsipas (ATP-24). (Aanvankelijk zou Jack Draper (ATP-9) de zesde speler worden, maar die haakte geblesseerd af.)
De Six Kings Slam begint met een kwartfinale, waarbij twee winnaars doorstoten naar de halve finale. Daar wachten Alcaraz en Djokovic met een vrijstelling.
Met zo’n deelnemerslijst krijgt het Saudische publiek dus sowieso vijf topwedstrijden voorgeschoteld. Maar er is meer: een gigantische fan zone met games, eet- en drankkraampjes, een indrukwekkend podium, luidsprekers die vanaf het eerste moment de beats laten knallen en… visueel spektakel van de bovenste plank.
Elke wedstrijd wordt ingeleid met een waanzinnig klank- en lichtspel, waarbij het terrein transformeert in een soort driedimensionaal bioscoopscherm. Ik herinner me een vergelijkbare kippenvel-introductie op de Davis Cup-finale tussen België en Groot-Brittannië in 2015, in ons eigenste Gent nog wel. Maar eerlijk is eerlijk: dit is indrukwekkend en het tilt het evenement echt naar een hoger niveau. Wat me ook meteen opvalt, is de zuivere klank in de zaal: alles klinkt helder, wat zeker niet in elke zaal of stadion een vanzelfsprekendheid is.
Het zet meteen de toon en jawel, het Saudische publiek, waar ik zowel tieners als mannen en vrouwen van middelbare leeftijd door elkaar spot, gaat meteen helemaal uit de bol.
(lees verder onder de afbeelding)
Tennis dan…
Jammer genoeg liet het tennis op dag één een minder blijvende indruk na dan de (visuele) randanimatie. Iets waar de organisatie uiteraard niets aan kan doen, maar het was al snel duidelijk dat Zverev niet in goede doen was. De Duitser nam het op tegen Fritz en verloor kleurloos met 3-6 en 4-6.
Afgezien van een korte heropleving in het midden van de tweede set, kon de Duitser nooit voluit spelen. “Ik werd inderdaad gehinderd”, liet hij na afloop op de persconferentie optekenen. “Het lijkt wel een loterij. Elke keer laat een ander deel van mijn lichaam het afweten. Deze keer is het mijn schouder. Mijn gezondheid is nu mijn prioriteit, en ik doe er echt alles aan om fit te geraken. Dit is heel frustrerend, want ik voelde me de laatste tijd nochtans goed.”
(lees verder onder de afbeelding)
Een gelijkaardig scenario speelde zich af in de tweede wedstrijd van de avond, met protagonisten Sinner en Tsitsipas. De Griek kende een uitdagend seizoen en miste duidelijk wedstrijdritme. Op enkele flitsende punten na, ging ook hij kansloos onderuit: 2-6 en 3-6.
“Ik heb in mijn carrière nog nooit zo hard gewerkt als nu, geloof me maar”, zuchtte Tsitsipas na afloop. “Ik werk nu harder dan in mijn beste seizoen, in 2019.”
Hoe dan ook, los van de ietwat teleurstellende prestaties op het veld, ben ik na dag één wel positief verrast. Ik kijk alvast uit naar vanavond, wanneer Alcaraz en Fritz én Sinner en Djokovic het tegen elkaar opnemen.
(lees verder onder de afbeelding)
Morgen (vrijdag) ga ik dieper in op mijn ervaringen met de organisatie van het toernooi en hoe het gebrek aan ervaring bij de Saudi’s voor enkele uitdagingen zorgt.
LEES OOK: Netflix zendt exclusief de Six Kings Slam in Riyadh uit: deze 6 toppers strijden mee
