Eind oktober stond Zizou Bergs nog ruim buiten de top duizend bij de junioren, maar een dikke drie maanden later staat hij – als nummer 1 van België – op een zucht van de top driehonderd. De toekomst ziet er rooskleurig uit voor de 15-jarige Neerpeltenaar, en dus vond Tennisplaza België het tijd om met een interview even kennis te maken met dit opkomend talent.

Dat Zizou Bergs bruist van het talent, heeft al zowat iedereen die hem ooit heeft zien spelen opgemerkt. Maar weinig 15-jarigen (Bergs wordt begin juni 16) koppelen dat zoals Bergs aan een gezonde werkethos, een verfrissende bescheidenheid en onvervalste Limburgse sympathie. Door allerhande blessures bleven de resultaten altijd wat achterwege, totdat hij in november naar Afrika trok waar hij 13 van zijn 14 wedstrijden won. Maar ook na zo’n knappe prestaties begint de Neerpeltenaar op geen enkel moment te zweven. “Dromen? Ik hou niet zo van dromen. Ik hou het liever realistisch.” Als we even aandringen komt het uiteindelijk toch: “Mijn grote droom is om de top 100 te halen.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Dromen? Ik hou niet zo van dromen. Ik hou het liever realistisch.

– Zizou Bergs[/otw_shortcode_quote]

Limburger trekt naar Antwerpse topsportschool

Zizou Bergs werd geboren op 3 juni 1999. Sindsdien gaat hij met een niet-alledaagse voornaam door het leven. “Tja, ik vind het eigenlijk niet zo erg. Mijn papa (Koen Bergs, nvdr.) was een voetballer, maar geen topper. Op het veld kreeg hij altijd de bijnaam ‘Zidane’, wat van de Franse voetballer Zinédine Zidane komt. Mijn papa wou altijd een speciale naam hebben voor mij en zo zijn ze dan uiteindelijk bij Zizou gekomen. Of dat is toch wat mijn mama en mijn papa altijd gezegd hebben, of dat ook waar is, weet ik niet (lacht).”

Opgroeiend in het Noord-Limburgse Neerpelt was het ook zijn gedreven papa – die zelf met enkele interclubtitels ook knappe prestaties neerzette – die hem de tennismicrobe doorgaf: “Mijn papa tenniste op een tennisclub (de Neerpeltse Tennisclub, nvdr.) die met de fiets op twee minuten van ons thuis lag. Toen ik nog heel klein was ging ik al geregeld mee en toen zag ik eigenlijk al meteen dat ik heel graag wou tennissen. Sinds ik een jaar of drie was pakte ik ook een racketje mee en begon dan tegen een muur te kloppen. Daarna begonnen de tennislessen en de tenniskampen en zo ben ik doorgegroeid tot waar ik nu ben.” Papa Koen had direct door dat er heel wat talent in zijn zoon schuilde: “Toen hij op zijn drie jaar voor het eerst een racket vastpakte, belde ik meteen naar mijn vrouw. Zijn handen en polsen stonden vanaf het eerste moment goed. Ik heb toen gezegd: ‘We hebben een probleem, dit wordt een tennisser.'”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Zijn handen en polsen stonden vanaf het eerste moment goed. Ik heb toen gezegd: ‘We hebben een probleem, dit wordt een tennisser.’

– Papa Koen Bergs[/otw_shortcode_quote]

Vanaf zeven jaar gaat Bergs onder impuls van Lara Salden (de huidige Vlaamse indoorkampioene die bij het grotere publiek bekend werd na haar deelname aan de Diamond Games) naar De Boneput waar er grotere uitdagingen wachtten: “De faciliteiten waren er beter en ik kon er meer progressie maken door met betere spelers te trainen. Daar werden de eerste stappen gezet om naar een topniveau in België door te groeien.” Op achtjarige leeftijd kreeg Bergs dan een uitnodiging om in het topsportsysteem van de VTV (nu Tennis Vlaanderen) te stappen. Zijn ouders kozen echter om die beslissing zes jaar uit te stellen zodat Zizou zelf zou kunnen beslissen over zijn toekomst.

“In 2013 heb ik dan met Johan Van Herck gepraat en besloten om twee weken stage te gaan doen bij Tennis Vlaanderen”, aldus Bergs. “Hoewel die stage enorm zwaar was voor mij, voelde ik meteen dat het goed zat. In juni (van 2013, nvdr.) heb ik dan besloten om er helemaal voor te gaan, en dan ben ik even later bij Tennis Vlaanderen begonnen.” Hoewel dat geen makkelijke beslissing was om te maken, is the Berginator toch blij met zijn keuze: “Ik geniet er elke dag van. Ik wil echt prof worden. Er kan nog altijd heel veel gebeuren, maar ik zit nu toch ook al met een beetje zekerheid, want ik weet dat ik het écht wil worden. Mijn grote droom is om ooit de top 100 te halen. Dat zal natuurlijk heel moeilijk zijn, en de kans is ook heel klein, maar voor die kleine kans wil ik toch absoluut gaan.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Ik geniet er elke dag van. Ik wil echt prof worden.

– Zizou Bergs[/otw_shortcode_quote]

Doordat Bergs voor een tenniscarrière gekozen heeft, mist hij echter ook dingen die ‘gewone’ 15-jarigen wel meemaken: “Het sociaal leven mis ik wel een beetje. Als ik in het weekend thuis kom dan heb ik niet echt veel zin om met vrienden af te spreken. Ik ben dan echt kapot en dan slaap ik veel en lig ik veel in mijn zetel. Daarnaast moet ik ook nog redelijk wat leren voor school en dan heb je niet zo’n sociaal leven als anderen van mijn leeftijd die bijvoorbeeld vaak op zaterdagavond weggaan. Aan de ene kant zou ik dat soms ook graag hebben, maar aan de andere kant, tja, dan zou ik in de week een pak vermoeider op het veld staan hè (lacht).”

Op naar internationale successen

Hoewel Bergs bruist van het talent, kwam het grote succes in Afrika – en de daarmee gepaard gaande sprong op de wereldranglijst – toch als een verrassing voor velen, en niet in het minst voor zichzelf. “Door heel wat blessures als gevolg van mijn groei heb ik nooit veel matchen of toernooien kunnen spelen. Ook daardoor heb ik weinig resultaten kunnen boeken.” Het absolute dieptepunt kwam er toen hij omwille van zijn blessures een half jaar lang zijn racket aan de haak moest hangen, een periode die hij wel gebruikte om fysiek te versterken. In september 2014 moest hij zelfs nog door Bloso gedelibereerd worden om in het systeem en het bijhorende topsportstatuut te blijven omdat hij zijn doelstelling niet had kunnen bereiken. Voor september 2015 werd daarna de top driehonderd als doelstelling opgelegd, niet mis voor iemand die op dat moment nog ruim buiten de top duizend stond. Bergs: “Als ik dat moest halen, wou ik ook een aangepast toernooischema krijgen. Niet zoals vorig jaar (2013-2014, nvdr.) waarbij ik misschien drie toernooien mocht spelen, en dat waren dan ook nog eens heel moeilijke toernooien. En zo hebben we uiteindelijk besloten om naar Afrika te gaan.”

De afloop is ondertussen gekend: 2 titels en een halve finale, plus nog enkele mooie prestaties in het dubbelspel. Bergs: “Ik voel dat hoe meer toernooien ik begin te spelen, hoe beter de resultaten worden. In Afrika waren er eigenlijk twee bedoelingen. Aan de ene kant om 50 punten te pakken om zo richting mijn nieuwe doelstelling te werken, maar de hoofdbedoeling was eigenlijk om drie weken vol te kunnen houden zonder blessures. Maar toen ik daar aankwam dacht ik ‘Goh, 50 punten, dat is wel veel.’ Ik was er niet van overtuigd dat ik dat wel kon.” Na zijn eerste toernooiwinst had Bergs echter al 30 punten op zak, maar nog steeds was hij niet gerust: “Ja, ik dacht: ‘het kan nog altijd moeilijk worden. Als je een keer in de eerste ronde verliest, ja, dan worden 50 punten plots heel moeilijk.'” Maar met een halve finale in het tweede toernooi en nog wat dubbelsuccessen, waren de 50 punten al op twee weken binnen. “Mijn blessures vielen toen heel goed mee en ook mentaal was alles goed in orde. Voor het derde toernooi wilde ik dan ook nog eens alles op alles zetten.” Gevolg: opnieuw toernooiwinst, en in totaal 91 punten: “Dat had ik echt totaal niet verwacht.”

Met die prestatie maakte hij een fameuze sprong tot de plaats 340 waar hij vandaag staat, en werd hij onlangs zelfs de beste van België. Toch blijft de 15-jarige Limburger er opvallend nuchter onder: “Het heeft allemaal met hele kleine dingen te maken en er kan nog heel veel veranderen natuurlijk. Ik denk dat de reden waarom ik zo’n goede resultaten in Afrika heb neergezet is dat ik nooit iemand onderschatte en mezelf ook nooit overschatte. Ik besefte altijd heel goed tegen wie ik speelde en wat ik moest doen. Ik was ook altijd een klein beetje onzeker, maar die onzekerheid heeft me wel altijd geholpen om er telkens het maximale uit te halen.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]De reden waarom ik zo’n goede resultaten in Afrika heb neergezet is dat ik nooit iemand onderschatte en mezelf ook nooit overschatte.

– Zizou Bergs[/otw_shortcode_quote]

Nu veel leren en verbeteren

12,5 punt scheidt hem nog om de top 300, en daarmee zijn doelstelling voor 2015, te halen. Het lijkt dit jaar dus al niet meer fout te kunnen lopen voor Bergs. Maar wat wil hij dan wel nog bereiken? Bergs: “Het is eigenlijk niet meer de bedoeling om naar de ranking te kijken, dat zal wel in orde komen. Ik wil nu echt aan mijn spel werken en beter worden. Daarom is het nu ook de bedoeling om bij Laurens Verboven (ITF-416; de nummer 2 van België, nvdr.), die ook bij Tennis Vlaanderen traint, aan te sluiten en samen met hem toernooien te gaan spelen. Dus dat zullen de iets betere toernooien zijn, zoals grades 2 en 3 of soms zelfs een 1. Zo wil ik dit jaar echt veel leren om dan het jaar daarna eventueel terug meer te focussen op punten halen.”

Die mogelijkheid om te verbeteren komt ook voort uit de ondersteuning die Bergs op zijn school krijgt: “Ik apprecieer enorm de kans die ik heb gekregen om hier naar school te kunnen gaan. Het is niet dat je hier niets moet doen, je moet er hier ook hard voor werken. Zo mag je bijvoorbeeld niet naar het buitenland om toernooien te gaan spelen als je niet je best hebt gedaan op school. Ook op toernooien wordt er aan de hand van werkpakketten voor gezorgd dat je eigenlijk niet te veel mist. School is dan ook belangrijk, zodat we altijd een plan B hebben, zodat we altijd terug kunnen vallen op onze studies. Die goede ondersteuning bij de studies is dan ook een van de redenen geweest waarom ik uiteindelijk voor Tennis Vlaanderen heb gekozen.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Ik apprecieer enorm de kans die ik heb gekregen.

– Zizou Bergs[/otw_shortcode_quote]