Toen de coronacrisis de tenniscompetitie stillegde, was de 26-jarige Julien Cagnina nog maar enkele maanden bezig aan zijn comeback na veel blessureleed. Hij traint momenteel volop en droomt nog steeds van de top honderd.
In een interview met de RTBF vertelt Cagnina over zijn situatie tijdens de coronacrisis, zijn loopbaan en zijn ambities.
Hoe gaat het met je tijdens de coronacrisis?
“Ik wacht af hoe de situatie gaat evolueren en ben ongeduldig om te weten wanneer de competitie zal hervatten. Zoals je weet, was ik een paar maanden geleden geblesseerd aan mijn pols. Ik heb van de lockdownperiode geprofiteerd om hard te trainen zodat ik zo goed mogelijk op het terrein kan terugkeren.”
Je was in je jonge jaren één van de beste spelers van de wereld. Hoe bekijk je het traject dat je daarna hebt afgelegd?
“In die periode was ik inderdaad bij de beste Europese spelers in mijn jeugdcategorie. (Cagnina behoorde bij de top tien van Europa en de wereld in zijn categorie bij de 12-jarigen, 14-jarigen en 18-jarigen, n.v.d.r.) Ik denk dat mijn carrière anders had kunnen verlopen als ik een betere omkadering had gehad in de sleutelmomenten van mijn loopbaan. Helaas had ik dat niet en de vele blessures hebben me ook niet vooruitgeholpen. Verder was er vaak veel druk vanuit de federatie, terwijl er vergeten werd dat ik toen nog maar een kind was.”
Twijfels en onzekerheden
Je moest achttien maanden lang stoppen omwille van je polsblessure, terwijl je toen net je beste klassement (Nummer 239 op de ATP-ranking) had bereikt. Hoe heb je dit beleefd?
“Een tijdlang heb ik dit als een echte kaakslag ervaren. Ik heb mezelf enorm in twijfel getrokken omdat ik vaak veel twijfels en onzekerheden had. Na verloop van tijd besefte ik echter dat ik mijn droom nog niet wilde opgeven, enkel omwille van deze blessure.”
Net toen je klaar was om terug te keren, stopte alles door het coronavirus. Pech?
“Niemand had deze situatie kunnen voorspellen en we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Ik moet geduld hebben en profiteer nu van het contact met mijn naasten die ik tijdens het jaar normaal gezien niet kan zien. Ik zorg er ook voor dat ik zo goed mogelijk kan terugkeren als de situatie het zal toelaten.”
Welk doel heb je nu voor ogen?
“Mijn doel is duidelijk: honderd procent klaar zijn als er terug toernooien zijn én nog sterker terugkeren dan vroeger. De enige onzekerheid is de datum dat de competitie zal hervatten maar ik hoop dat dat snel zal zijn.”
Financiën
Hoe overleef je deze periode financieel?
“De situatie is financieel moeilijker voor spelers die niet in de top honderd staan. Dat was altijd al zo. Doordat ik nu tennislessen geef kan ik toch nog geld verdienen. Tennislessen geven is voor mij ook een manier om mijn passie door te geven aan andere tennissers die hun spel willen verbeteren.”
Dominic Thiem is tegen de solidariteit van topspelers voor lager gerangschikte spelers omdat volgens hem bepaalde spelers niet genoeg inspanningen leveren om echt tot de top te behoren. Wat is jouw mening daarover?
“Ik vond zijn uitspraken heel hard, zeker omdat zijn kleine broer op de 1 000e plaats staat op de ATP-ranking. Ze trainen soms samen en hij weet dus dat het moeilijk is om met weinig financiële middelen te overleven. Ik begrijp niettemin dat hij liever mensen helpt die het echt nodig hebben (in ziekenhuizen). Volgens mij is het de taak van de ATP, de ITF en de vier grandslamtoernooien om een oplossing te vinden voor een betere verdeling van het prijzengeld tussen de spelers.”
Welke droom heb je nog?
“Ik heb nog steeds dezelfde droom en hetzelfde doel in mijn hoofd: de top honderd! En waarom nog niet hoger? Ik ben super gemotiveerd en heel ongeduldig om snel terug de competitie te hervatten. Ik wil de beste zijn en zo hoog mogelijk klimmen. Tot binnenkort op de tennisvelden!”
Hier kan je het originele interview van de RTBF met Cagnina lezen (Frans).
