10 juni 2012: een 18-jarige oer-Belgische jongen staat een beetje onwennig op een gravelterrein ergens in Parijs. Hij zou zich meer op zijn gemak voelen met een tennisracket in zijn handen en wat minder aandacht, maar in de plaats krijgt hij een grote zilveren schaal: juniorenkampioen Roland Garros 2012. De tengere Oostendenaar treedt daarmee in de voetsporen van enkele groten der aarde: Wawrinka, Monfils & Cilic.
Ondertussen zijn we al meer dan een jaar verder en heeft Kimmer Coppejans al enkele trofeeën extra opgepikt: nummer 1 bij de juniores, Vlaamse tennisbelofte van het jaar, Sportbelofte van het jaar en vijf futuretitels (vier in het enkelspel, eentje in het dubbel). De vergelijking met een andere oer-Belgische tennisster is snel gemaakt. Het golvende donkerblonde haar, de sportieve ouders (basketballende papa en turnende mama), de ontwapenende vriendelijkheid en bescheidenheid en, ja, zelfs de namen lijken op elkaar. Op dit moment kan Kimmer Coppejans enkel nog maar dromen van een carrière als die van Kim Clijsters, maar niemand twijfelt er aan dat er nog een mooie toekomst klaarligt voor Kimmer.
Dat heeft hij deze zomer zelf al bewezen, door onder andere een knappe reeks van vijftien – en counting – opeenvolgende zegens te boeken. Begin januari stond hij nog niet in de top-750 van de wereld, vandaag rukte hij op de ranglijsten verder op naar plaats 344, wat hem meteen ook de 12de Belg maakt. Hoog tijd dus voor een grondige kennismaking met de 19-jarige Oostendenaar, zo vond ook de ITF, die deze week een uitgebreid interview met hem publiceerde.
In een gezin met vier zussen en twee broers die allemaal tennissen of getennist hebben, kon het niet anders dat ook Kimmer Coppejans op een gegeven moment een racket in zijn handen zou nemen. Op vijfjarige leeftijd trok een jonge Kimmer dan ook richting Tennis Club Oostende. Al snel werd duidelijk dat hij dat tikkeltje meer had, en hij werd aangetrokken door de VTV. Als derde van zijn categorie kon de VTV hem op 11-jarige leeftijd echter niet meer blijven trainen, waardoor hij naar Brugge trok. Ondertussen traint hij al vier jaar in Maaseik onder de deskundige leiding van Tom Devries (nonkel van Ann Devries) en Andy Minguet.
Daar wil hij trainen om te worden zoals Novak Djokovic, Pete Sampras of Lleyton Hewitt, al vergelijkt hij zichzelf nog het meest met landgenoot David Goffin. Over zijn techniek en zijn on-court mentaliteit is hij alvast tevreden. Aan zijn service en de snelheid waarmee hij speelt, moet hij daarentegen naar eigen zeggen nog wel sleutelen. Dat werk wil hij zeker verzetten om zijn twee grote dromen te verwezenlijken: top-10 (maar als hij heel eerlijk is zelfs nummer 1) van de wereld worden en Wimbledon winnen, al is zijn doelstelling op dit moment de top-100, beginnend bij de top-300 tegen eind dit jaar. Daarvoor speelt hij nu nog de toernooien van Koksijde ($ 10 000), Jupille ($ 10 000) en Damme ($ 15 000) en hoopt hij op een wildcard voor het Challengertoernooi van Bergen (de Ethias Trophy – € 106 500 +H).
[perfect_quotes id=”4575″]
Natuurlijk staat Kimmer Coppejans ook niet continu op het veld om te tennissen. In de zeldzame vrije momenten die hij heeft leest hij graag Manga-strips, kijkt hij naar tv-series of is hij graag bij familie. Maar zijn hoofdbezigheid blijft natuurlijk wel tennis, al zou hij een carrière als hockeyspeler ook wel zien zitten. Maar alles samen zeker iemand om in de gaten te houden voor in de toekomst!
[notice]Dit artikel is gebaseerd op twee interviews met Kimmer Coppejans. Het ene afgenomen door Nick Fishpool (Engels) en het andere door Patrick Haumont (Frans).[/notice]
