Elk toernooi komt ooit tot een einde, zo ook de European Open (ATP 250, € 589 185) in Antwerpen. De laatste dag opende met de finale van het dubbel, gevolgd door de ontknoping in het herenenkelspel.
In de Lotto Arena troepte omstreeks 14u het grote publiek samen. Na sommige dagen met een eerder magere opkomst, zat het stadion nu afgeladen vol. Daarover hadden Santiago Gonzalez (ATP D-30) en Julio Peralta (ATP D-29) alvast niet te klagen. Zij namen het in de finale op tegen Scott Lipsky (ATP D-84) en Divij Sharan (ATP D-66).
Gonzalez en Peralta spelen voor de derde week op rij samen, na hun debuut in Tokio. Ze maakten eerder deze week indruk door in de kwartfinale Bob (ATP D-7) en Mike Bryan (ATP D-7) naar huis te meppen. Peralta won reeds vier ATP-dubbeltornooien, bij Gonzalez staat de teller inmiddels op elf. Pittig detail, zeven van deze eindzeges haalde hij binnen aan de zijde van Lipsky.
Sharan en Lipsky vormen voor het eerst een duo op een ATP World Tour tornooi. Op weg naar de finale hadden ze driemaal een match-tie break nodig. Met hun respectievelijke partners zijn ze samen goed voor 17 dubbeltitels. In de eerste ronde maakten ze een einde aan het mogelijke feestje van Steve Darcis (ATP D-304) en Arthur De Greef (ATP D-800).
Peralta en Gonzalez openden de wedstrijd met een love game. Vervolgens ging het gelijk op tot Lipsky en Sharan door de opslag van hun tegenstanders gaan. Het duo had aan één break genoeg en won de set met 6-4. De tweede manche kende een gelijkaardige start, maar dit keer ging het Mexicaans-Chileense paar verder op haar elan. In een mum van tijd staan Peralta en Gonzalez 3-1 voor.
Lipsky en Sharan maakten de ene fout na de andere en zagen hun opponenten 5-2 uitlopen. Een match-tie break werd onafwendbaar. Hierin leken Peralta en Gonzalez wel aan de grond genageld en was spectaculair tennis duidelijk niet aan de orde. Sharan en Lipsky bouwden snel een voorsprong op, die het tweetal niet meer uit handen gaf. Met 10-6 sleepte het duo zijn eerste gezamenlijke ATP-titel in de wacht.
Doubles final: @scottlipsky16 ?? & @divijsharan ?? – Peralta ?? & @gonzalezsanty ?? 6-4 2-6 10-6 #EuropeanOpen #ATPAntwerp pic.twitter.com/z4C9qpBikn
— European Open (@EuroTennisOpen) 22 oktober 2017
Champions?in Antwerp @EuroTennisOpen?? with @scottlipsky16 @ATPWorldTour title#3 @IndianOilcl @adidastennis @head_tennis @fulfil pic.twitter.com/psM1HVVhE5
— Divij Sharan (@divijsharan) 22 oktober 2017
In de finale van het enkelspel troffen we helaas geen Belgen en ook niet echt verrassingen aan. Jo-Wilfried Tsonga (ATP-17) kruiste de degens met Diego Schwartzman (ATP-26), verliezend finalist van vorig jaar. Beide heren speelden afgelopen week de pannen van het dak. Tsonga, die met een wildcard op de hoofdtabel belandde, stuurde in de halve finale Ruben Bemelmans (ATP-98) wandelen. Schwartzman versloeg rijzende ster Stefanos Tsitsipas (ATP-122).
Voor de 32-jarige Tsonga, die het afgelopen jaar met blessures af te rekenen kreeg, was het zijn vierde finale van 2017. Schwartzman hoorde voor het eerst bij de laatste twee. De Fransman won de toss en koos te serveren. Niet zonder slag of stoot nam hij zo een 1-0 voorsprong. De kleine Argentijn vocht voor wat hij waard was en stond goed zijn mannetje. Tsonga had echter aan één break genoeg om de eerste set met 6-3 op zijn naam te schrijven.
In de tweede set bleef de Fransman zijn powertennis spelen, maar maakte ook veel meer (onnodige) fouten. Schwartzman daartentegen rende de beentjes van onder zijn lijfje en beet zich vast in de enkels van zijn tegenstander. De opslagen draaiden bij de twee mannen minder en het regende dan ook breaks. Het publiek kreeg waar voor zijn geld en schaarde zich achter de speler die de steun het meest kon gebruiken.
Tot 5-5 leek de wedstrijd nog alle kanten op te gaan, een derde set ging zelfs tot de mogelijkheden behoren. Schwartzman mocht serveren en kon zo op een 6-5 voorsprong komen. Wat de Argentijn toen bezielde, viel niet te vatten. Zijn dynamische en solide spel haperde, hij liet zijn hoofd hangen. Tsonga ging door zijn opslag en kan het heft nu in eigen handen nemen. Die kans liet hij niet liggen, na 1 uur en 34 minuten maakte de Fransman het af, 6-3 en 7-5.
Tsonga zelf was na zijn overwinning door het dolle heen. “Ik ben zo blij”, reageerde hij, “ik sukkelde de laatste tijd met mijn knie, maar ben er toch in geslaagd goed te spelen. Diego was een sterke tegenstander, ik heb alle respect voor hem.” Op de persconferentie achteraf toonde de Fransman zich heel gelukkig, maar stelde zich ook kwetsbaar op: “Er is twijfel, die twijfel blijft altijd. Over de fysieke toestand is er altijd enige twijfel.” en “Ik maak geen beloftes meer die ik niet kan nakomen. Ik ben blij dat ik die instelling ook heb meegenomen in mijn spel.” Tsonga was bovendien heel erg opgetogen met zijn trofee, “Dit is mijn eerste, maar ik hoop dat er nog velen zullen volgen”.
On gagne pas nous ?! ?? pic.twitter.com/L97RDsHdT6
— Jo-Wilfried Tsonga (@tsonga7) 22 oktober 2017
?? Tsonga vaults himself into #NittoATPFinals contention with title ???? of 2017. More: https://t.co/5VWfVZcric #ATP pic.twitter.com/qavdimdqST
— ATP World Tour (@ATPWorldTour) 22 oktober 2017
