Home » Xtra » Kempen: “Ik wil vooral veel bijleren”

Kempen: “Ik wil vooral veel bijleren”

Kempen: “Ik wil vooral veel bijleren”

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on linkedin
Share on email
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on linkedin
LinkedIn
Share on email
Email

Het leven van Magali Kempen uit Herentals lijkt op het eerste zicht veel op dat van een doorsnee tiener. Van maandag tot vrijdag gaat de zeventienjarige in Westerlo naar school om er haar middelbaar af te maken. Maar daar waar anderen na de laatste bel naar huis gaan, racet Kempen naar de tennisbanen om er nog enkele uren wat balletjes te slaan. Tennisplaza België zocht haar op en kreeg een exclusieve kijk in haar leven.

Kempen gaat door de week naar een gewone school in Westerlo, waar ze geen specifieke topsport-begeleiding krijgt. “Makkelijk is dat natuurlijk niet”, steekt ze van wal. “Je moet toch veel studeren en je kan niet trainen wanneer je wil, aangezien je ook naar je schooluren moet kijken. Maar zolang mijn rapport goed is, ben ik tevreden.” Als school echter voorbij is, dan staat alles plots in het teken van tennis: “Ik leef eigenlijk vooral school-tennis. Je gaat naar school, daarna train je, eet je en ga je slapen. En de volgende dag doe je dat gewoon opnieuw.” Tijd voor andere dingen is er enkel op zondag. “Zondag is mijn rustdag. Dan kan ik eindelijk eens iets anders plannen, maar eigenlijk doe ik dat nooit. (lacht) Ik geniet er van om dan eens een dag helemaal niks te doen.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Ik leef eigenlijk vooral school-tennis. Tijd om iets anders te plannen is er enkel op zondag[/otw_shortcode_quote]

Vaak is het zwaar, maar toch zou Kempen geen ander leven willen. “Mijn leven lijkt inderdaad niet op dat van een doorsnee zeventienjarige. Ik mis heel wat dingen, dat is ook normaal. Maar ik heb die keuze gemaakt en heb er dat zeker voor over. Ook het hard werken en elke keer op toernooi in het buitenland gaan is niet altijd even leuk, maar ik hou gewoon te veel van tennis.”

Een groentje in een volwassen wereld

Gezegend met een hele hoop talent, kwam die internationale carrière nochtans al snel om de hoek piepen. In tegenstelling tot andere speelster van haar leeftijd, heeft Kempen zich echter nooit geconcentreerd op het juniorencircuit. “Ik ben begonnen bij -14 en daarna bij -16 jaar, en dat ging goed. En toen zeiden mijn trainers dat ik het maar eens bij de vrouwen, bij de WTA, moest proberen. Dat heb ik dan gedaan en dat lukte goed, dus zijn we dat blijven doen.” Toch blijft het een opvallende keuze om het juniorencircuit over te slaan en rechtstreeks tussen dames van soms wel dubbel zo oud te gaan staan. Hoewel succes bij de junioren geen garantie is voor de toekomst, zien we toch dat de meeste toppers van vandaag eerst al wat potten gebroken hebben bij de -18-jarigen.

Magali Kempen - © Magali Kempen
Magali Kempen – © Magali Kempen

Voor Kempen was de beslissing echter niet zo onlogisch. “Om in het buitenland te kunnen spelen, moet je veel geld betalen. Als je bij de junioren hoog wilt staan, dan moet je ook nog eens heel veel toernooien spelen. Maar als je dan eenmaal 18 bent, dan ben je met die ranking niets meer. Alle punten die je dan verzameld hebt, vallen op het profcircuit weg en dan moet je terug vanaf nul beginnen. Dus dan hebben we besloten om dat geld te gebruiken om direct bij de dames te spelen.” Maar niet enkel het geld speelde een belangrijke rol in de keuze. Ook de mentaliteit en de mogelijkheid om bij te leren zijn er heel anders. “Doordat je tegenstanders een stuk ouder zijn, hebben ze ook een pak meer ervaring. Dat merk je toch goed op bepaalde momenten. Zij zijn toch slimmer dan jou en maken dan betere beslissingen. Daar kan je dan elke match heel veel van bijleren en dan weet je ook waaraan je moet werken.”

Tussen die volwassenen gaat het haar duidelijk goed af. Als zeventienjarig groentje laat ze zich er niet zomaar doen. Dat zagen ook al heel wat anderen. Zo werd ze door Tennisplaza België al twee keer verkozen tot Belofte van het Jaar. Ook coaches Laurence Courtois (ex-WTA-37) en Tom Baten zien het potentieel van Kempen, die op haar beurt zeer tevreden is over haar begeleiders. “Sinds ik met Laurence samenwerk ben ik echt wel heel sterk verbeterd. Dat voel ik zelf. Ze heeft me echt veel bijgeleerd en de samenwerking gaat heel goed, dus dat is wel tof. Ook met Tom klikt het heel goed. Met beide trainers kan ik heel goed en hard werken.” En dat werk werpt zo zijn vruchten af, zo beaamt Kempen: “Ik speel nu heel anders, vooral veel slimmer. Ik sta nu op plaats 894 in het enkel en 433 in het dubbelspel, dus dan kan ik als zeventienjarige toch wel tevreden zijn denk ik. (lacht)”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Als zeventienjarige denk ik dat ik alleen maar tevreden kan zijn over mijn prestaties[/otw_shortcode_quote]

Leven op het internationale tenniscircuit

Toch is het niet altijd rozengeur en maneschijn op het circuit. Doorheen de jaren kwam Kempen al in aanraking met heel wat slechte ervaringen. “Bijvoorbeeld in Djibouti (een land in Oost-Afrika, nvdr.),” illustreert Kempen, “de omstandigheden daar zijn heel schrijnend. De hotels, de clubs, de pleinen en de mensen daar, alles is daar heel arm, dus dat is helemaal niet fijn. Daarbij kwam nog eens dat ik ziek ben geworden van het eten, wat de trip niet leuker maakte.” Toch komt niets in de buurt bij wat ze in Israël meemaakte. “Ook toen was ik ziek, dus dat was echt afzien tijdens de wedstrijden. Maar toen werd het daar ook nog gebombardeerd, waardoor we zijn moeten vluchten. Dat wil ik echt nooit meer meemaken. Het was een grote chaos en op straat vielen kindjes omver en zo. Het was echt heel eng.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]In Israël werden we gebombardeerd. Kindjes vielen op straat omver. Dat wil ik echt nooit meer meemaken[/otw_shortcode_quote]

Maar ook na zo’n ervaringen blijft de liefde voor tennis onaangetast. Anderzijds worden die slechte ervaringen ruimschoots gecompenseerd door een hele rits aan blije herinneringen. Zo heeft Kempen er al heel wat. “Elke overwinning is mooi. Maar wat me altijd zal bijblijven is toen we in 2013 de dubbelfinale in Koksijde wonnen (ITF, $ 25 000, aan de zijde van Nicky van Dyck, nvdr.). Daar was echt superveel volk, het zal er helemaal vol. Het geeft wel een kick om voor zoveel mensen te spelen. En je hebt dan wel veel stress en zo, maar dat je voor Belgische publiek staat te tennissen met veel mensen die je kent, is echt fantastisch.”

Dromen van de top
Magali Kempen - © Magali Kempen
Magali Kempen – © Magali Kempen

Toch blijft Kempen met haar twee voeten op de grond, ook na alles wat ze op zo’n jonge leeftijd al gepresteerd heeft. Ver wil ze dan ook niet vooruitkijken. “Ik wil vooral veel bijleren en veel toernooien en wedstrijden spelen. Ik denk dat het op mijn leeftijd nog niet belangrijk is om naar punten te kijken. Ik wil gewoon hard blijven werken en sterker en sterker worden. Als ik dan in mezelf blijf geloven, dan zullen de resultaten vanzelf komen.”

Hoe haar carrière er uiteindelijk zal uitzien, daar wil de Herentalse nog niet over nadenken. “Je werkt hard en zo, maar dan moet je afwachten. Echt alles moet meezitten. Je kan bijvoorbeeld de technische kwaliteiten wel hebben, maar dan nog kan je lichaam je tegenhouden. Iedereen droomt wel om ooit top 10 te staan of zelfs de nummer één van de wereld te zijn, maar je moet geluk hebben. Ik wil gewoon zo goed mogelijk worden en hoop ooit een Grand Slam te kunnen spelen.”

[otw_shortcode_quote border=”bordered” border_style=”bordered”]Iedereen droomt wel om ooit top 10 te staan of zelfs de nummer één van de wereld te zijn, maar echt alles moet meezitten[/otw_shortcode_quote]

[alert type=”info” title=”Polsblessure verstoort seizoensstart”]Kempens lichaam verstoort dit jaar grondig haar seizoensstart. Een ernstige blessure aan haar rechterpols schudde haar programma al stevig door elkaar en zorgt er voor dat ze minstens tot begin juni buiten strijd zal zijn. Kempen: “Vanaf januari heb ik last aan mijn pols, en zelfs na twee weken rust beterde het niet. Tennissen lukte amper en daardoor moest ik telkens forfait geven voor toernooien. Na een infiltratie in mijn pols kon ik dan een week doortrainen zonder pijn. Daarna ben ik dan naar Tunesië gereisd voor een toernooi. Na drie matchen kwam de pijn echter opnieuw sterk opzetten. Ik heb dan nog wel tot de kwartfinale in het enkel en de finale in het dubbel gespeeld, maar daarna heb ik forfait gegeven voor de andere toernooien in Tunesië en ben ik vroeger terug naar huis gekomen.” In België volgde dan een uitgebreid onderzoek, met weinig goed nieuws. “Een operatie leek het beste. Tijdens die operatie ontdekte de dokter dat mijn pees voor tweederde afgescheurd was.”

Ondertussen startte Kempen al aan haar revalidatie en de eerste conditionele trainingen zijn alweer achter de rug. “De revalidatie duurt acht weken, waarna ik opnieuw zou moeten kunnen tennissen. Ik hoop dan om begin juni terug klaar te zijn om toernooien te spelen”, blikt Kempen vooruit.[/alert]

Rob van Roy

Rob van Roy

Meer nieuws