Voormalig tenniskampioene Margaret Court bevindt zich met haar uitspraken in het midden van een mediarel. Stemmen roepen op om haar naam van het Australian Open stadium te schrappen, en die zijn niet van de minste.

Margaret Court: de advocate tegen holebi’s

De Australische legendarische tenniskampioene kwam in een mediastorm terecht wanneer ze de verklaring deed niet langer met Qantas, de grootste Australische luchtvaartmaatschappij, te vliegen omdat diens CEO zijn steun heeft betuigd voor het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht.

“Zoals je weet, heb ik Australië vele malen vertegenwoordigd en bezit nog steeds het trotse record dat ik geen enkele wedstrijd verloor wanneer ik voor mij land uitkwam. Ik ben teleurgesteld dat Qantas een actieve promotor is geworden voor het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht. Ik geloof in een unie tussen een man en een vrouw zoals dat in de bijbel staat”, aldus de 74-jarige Court in een open brief in een Australische krant.

“Uw houding laat me geen andere keuze dan, waar mogelijk, andere luchtvaartmaatschappijen te kiezen voor mijn vele reizen.”

Ze deed er nog een schepje bovenop:

“Wanneer ik nog speelde waren er slechts een paar lesbische speelsters, maar die enkelen namen de jonge speelsters mee naar feestjes en wat nog. Wat je aan de top ziet, is vaak wat je doorheen heel de sport krijgt”, verklaarde Court op een (Christelijke) radiozender in Australië. Ze legde zelfs de parallel met de methoden die de nazi’s en communisten erop na hielden om jonge mensen op die manier te beïnvloeden.

Alsof dat nog niet genoeg was verklaarde ze dat het tennis nu ‘vol met lesbiennes zit’ en transgender kinderen het ‘werk van de duivel zijn’.

“Genoeg is genoeg Margaret” – Tennisspelers roepen op om haar naam te schrappen

De reacties uit de tenniswereld konden niet uitblijven. (Ex-) speelsters roepen zelfs op om het stadium op de Australian Open dat haar naam draagt, de Margeret Court Arena, te hernoemen. De Nederlandse Richel Hogenkamp reageerde in de marges van Roland Garros:

“Ik denk niet dat je zoiets moet zeggen. Ik heb zelf een vriendin en ik ben niet akkoord met wat ze (Court, nvdr.) verklaart. Dus ik denk dat het goed zou zijn om de organisatie van de Australian Open te vragen de naam van het stadium te veranderen. Ik zie dat vele speelsters reageren op de uitspraken van Court. Dus als veel speelsters hierachter staan, dan kan er misschien wel iets veranderen. Wie weet?”

De Australische Casey Dellacqua reageerde in een tweet op de uitspraken van Court. Dellacqua is zelf moeder samen met haar vriendin Amanda Judd. “Margeret. Genoeg is genoeg” is de duidelijke boodschap. In de foto die ze daarbij deelde is (opnieuw) een open brief van Court over het feit dat Dellacqua een kind heeft gekregen met haar vriendin. “Het is met droefheid dat ik moet vaststellen dat het deze baby ontzegd wordt een vader te hebben”, schreef Court toen.

Margaret. Enough is enough. pic.twitter.com/Cl1DtC4aSL

— Casey Dellacqua OLY (@caseydellacqua) May 25, 2017

Ook Martina Navratilova doet een duit in het zakje in een open brief (zie verder):

“Het is tijd dat de naam veranderd moet worden. Ik denk dat Evonne Goolagong Arena (Australisch-Aboriginal tennisspeelster) mooi klinkt. Dat is nu net een persoon wie we allemaal kunnen vieren, op elk niveau.”

De ‘denkbeeldige’ homo

Onlangs kwam voormalig tennisser Brian Vahaly uit als homo. Brian wie? Juist. Vahaly is een Amerikaanse ex-pro die tussen 2001 en 2007 nooit verder dan de tweede ronde op een Grand Slam raakte. Zijn hoogste ranking haalde hij in 2003 toen hij de nummer 64 van de wereld was. Het feit dat hij zijn coming out deed, maakte van hem een van de weinige mannelijke tennisspelers die deze stap durfde nemen. Volgens Outsports, een organisatie dat LBGT-atleten positief onder de aandacht wil brengen, is hij de eerste top 100-speler die dat doet. Nochtans is het niet ondenkbaar dat er nog homoseksuele spelers zijn.

Bij de vrouwen zijn er meerdere die hun coming out hebben gedaan. En het gaat hierbij niet over de minsten: Billie Jean King besefte in het einde van de jaren ’60 dat ze zich aangetrokken voelde tot vrouwen. Haar (geforceerde) outing in 1981 maakte van haar de eerste prominente professionele vrouwelijke atleet die dat deed. De aanleiding was een rechtszaak tussen King en haar vriendin in die tijd. Deze rechtszaak was niet het enige wat King toen moest overwinnen:

“Ik wilde stoppen met tennis, maar ik kon niet omdat ik advocatenrekeningen moest betalen. Binnen de 24 uur nadat het bekend werd dat ik lesbisch was, verloor ik al mij sponsorcontracten. Ik verloor alles.”

Ook Martina Navratilova maakte in de jaren ’80, kort nadat ze Amerikaanse werd, bekend dat ze biseksueel was. In 2014 trouwde ze met haar vriendin Julia Lemigova. In 2015 sprak Navratoliva over de ‘denkbeeldige’ homo.

“Ik zou meer spelers willen zien die uitkomen voor hun geaardheid. Ik kan niet geloven dat er nog nooit een mannelijke speler die stap heeft gezet. Maar bij elke beroemdheid die dat wel doet, wordt het steeds minder een big deal. Dat is uiteindelijk waar we naar toe moeten gaan, dat het eigenlijk allemaal niet uitmaakt.”

In een reactie op de uitspraken van Court, reageerde Navratilova in een emotionele open brief.

“We moeten dit soort gedrag niet accepteren. Ik weet nu wie Margaret Court is: een geweldige tennisster en een racist en homofoob. De uitspraken die ze heeft gedaan zijn niet ‘maar’ een mening. Ze probeert actief de LHBT-gemeenschap (lesbisch, homo, biseksueel en transgendergemeenschap, nvdr.) van gelijke rechten te houden. En speciaal voor Court: wij zijn ook mensen. Dit is niet oké. Eigenlijk is het gewoon ziek en gevaarlijk. Kinderen zullen lijden onder het voortdurend stigmatiseren.”

In de voorbije jaren spraken Andy Murray, Roger Federer, Mardy Fish en Sam Querrey zich positief uit ten opzichte van homoseksuele tennisspelers. Onlangs nog werd Amélie Mauresmo, openlijk lesbisch, voor de tweede keer moeder.