Twee weken volgepropt met tennis waren al deel van 2015, maar telkens werd het sportnieuws overschaduwd. Dat was afgelopen week niet anders. Met een ietwat sentimentele blik kijkt Tennisplaza België terug.

Geweld, gijzelingen, doden, radicalisering, terreur, en vooral ook angst: de kernwoorden van de 18 dagen 2015 die we al achter de rug hebben. En toch was er in die 432 uur geschiedenis nog zo veel meer te beleven. Laat ons daarom ons leven niet terugbrengen tot een aaneenschakeling van negatieve emoties. Een leven wordt gedefinieerd door miljarden opvolgingen van seconden die op zich elk een eigen karakteristiek hebben: blijdschap, onoverwinnelijkheid, vreugde, maar soms ook verdriet, neerslachtigheid of zelfs angst. En voor diegenen die hun leven tot het uiterste willen leven: tonnen aan liefde.

Op veel manieren vertoont de tenniswereld overeenkomsten met een leven. Emoties gieren doorheen stadia, over tennisnetten en rond het gekende neongele tennisballetje. De fans zijn de levenspartners: jonge liefjes, doorwinterde huwelijkspartners en zelfs ondeugende maîtresses. Maar keer op keer slaan ze elkaar er samen door. Zélfs als het slecht gaat.

Zoals afgelopen donderdag toen bekend raakte dat de Russische Violetta Degtiareva (WTA-1 084) op amper 23-jarige leeftijd overleed. Ze kwam een hartfalen tijdens een training nooit meer te boven.

Of wanneer blijkt dat David Goffin ook maar een mens is die af en toe een slechte dag heeft. Zelfs als het allemaal even niet meezit: Yanina Wickmayer die voor de tweede week op rij haar wedstrijd niet kan afmaken; Omar Salman die na de kwalificaties na vier games op de hoofdtabel moet opgeven; Ysaline Bonaventure die op haar allereerste Grand Slam tegen het eerste reekshoofd uitgeloot wordt; Steve Darcis en Maxime Authom die op enkele punten van de kwalificatie stranden of Juan Martin Del Potro die amper een week na zijn comeback alweer verstek moet laten gaan wegens een blessure die niet wil verdwijnen.

Op geen enkel moment draait de trouwe fan zijn tennisleven de rug toe. Op geen enkel moment verliest hij de moed dat het allemaal wel goed zal komen. Geen seconde twijfelt hij aan de verrijking die het tennis in zijn leven brengt. En terecht, want beloond zal hij worden: met knappe prestaties, ongelofelijke slagen en hartverwarmende verhalen.

Wat dacht je bijvoorbeeld van Petra Kvitova? Twee toernooien ver en al zeven overwinningen staan er op haar naam, inclusief de titel in Sydney. Heather Watson moet dan weer haar eerste set van 2015 nog verliezen, maar stak al wel het WTA-toernooi van Hobart op zak. Ook op de ATP-tour een uniek verhaal: twee kwalificatiespelers veroveren het strijdtoneel en pakken elk een titel: Viktor Troicki in Sydney en Jiri Vesely in Auckland.

Ook was er Belgisch succes om ons aan te verwarmen: Elise Mertens maakte op haar eerste toernooi van het nieuwe jaar indruk en bereikte meteen de halve finales. Een halve finale was er ook voor Alexandre Folie in Frankrijk. Verder deed Jeroen Vanneste nog van zich spreken door de kwartfinales te bereiken nadat hij de nummer 377 platgewalst had. Tot slot bewees ook Joachim Gérard dat hij klaar is voor het nieuwe jaar. Meteen een finaleplaats in Australië, niet veel doen het hem na.

De volgende weken beloven alvast een even grote rollercoaster te gaan worden. Met 256 staan ze in Australië klaar om twee weken voor emoties te zorgen. En laat ons die vooral samen beleven. Samen supporteren voor onze favorieten of op elkaars schouder uithuilen bij het verlies van onze oogappel. Laat tennis de mensen over de hele wereld samenbrengen en elkaar omarmen zoals ze deden tijdens het WK voetbal. Laat ons alle verschillen vergeten en genieten van de act die de tot magiërs uitgeroepen spelers elke dag opnieuw uitvoeren met de gele bouncy balls.

Laat ons samen tennis kijken.

Wat er volgende week op het programma staat, ontdek je in onze wekelijkse preview.