Juan Martin Del Potro (ATP-1041) was, met recht en reden, ooit nummer 4 van de wereld. Blessureleed zorgde er echter voor dat de boomlange Argentijn geregeld buiten strijd bleef. Na meer dan elf maanden in de lappenmand, maakte Del Potro zijn comeback op het ATP-toernooi van Delray Beach.
Del Potro is een speler die niet onopgemerkt voorbij gaat. Met zijn 1m98 en 97kg was hij net een kopje groter dan zijn doorsnee tegenstanders. Zijn lange armen en benen deden het tennisspel wel heel gemakkelijk en het terrein plots een pak kleiner lijken. Maar de Argentijn was meer dan een knap lichaam, hij beschikte ook over een serieuze portie talent.
Op zijn zevende trad Delpo in de voetstappen van zijn idool, Pete Sampras en zette voor het eerst enkele pasjes op een tennisterrein. Dertien jaar later breekt hij door op het ATP-circuit en wint meteen vier titels. In 2009 kan hij zelfs de US Open op zijn naam schrijven. Vervolgens breekt een rampjaar aan voor Del Potro. Een peesontsteking en operatie aan de pols bezorgen hem niet meteen schitterende resultaten. Zijn eerste wedstrijd na zijn afwezigheid verliest hij in twee sets van Olivier Rochus.
In 2011 timmert Del Potro verder aan zijn comeback. Een valse start op onder meer de Australian Open zorgt ervoor dat hij een dieptepunt op de 485e plaats van de wereldranglijst bereikt. Op de grote toernooien blijven de echte topresultaten uit, maar in de Davis Cup bewijst Del Potro meermaals zijn kunnen. In de halve finale dwingt hij zelfs Novak Djokovic (ATP-1) tot opgave. Hij sluit het jaar af op de elfde stek van de ranking en krijgt de titel van ATP Player Comeback Player of the Year.
The Tower blijft de volgende jaren constant presteren en schittert op de Olympische Spelen van 2012. In de strijd om het brons verslaat hij Djokovic dit keer echt en in 2014 leunt hij, met een vierde plaats, dicht aan bij de top 3 van het mannentennis. Maar dan slaat het noodlot weer toe. Del Potro blijft geteisterd door een polsblessure die hem belet zijn beste tennis te spelen.
Een tweede operatie aan zijn linkerpols maken een eind aan het seizoen. In januari 2015 maakt Del Potro opnieuw een comeback. Al bij zijn eerst wedstrijd steekt de pijn echter weer de kop op en La Torre de Tandil trekt zich logischerwijze terug uit enkele toernooien. Begin maart probeer hij het nog eens, maar ook dit keer blijft zijn pols roet in het eten gooien. In juni is een volgende operatie onvermijdelijk. Een lange revalidatie volgt…
Elf maanden later, in februari 2016 is de lange Argentijn teruggezakt naar de 1041e plaats op de wereldranglijst, maar zijn vechtlust piekt als nooit tevoren. Hij speelt zijn eerste, officiële wedstrijd sinds maart 2015 op de Delray Beach Open en toont meteen dat hij er volledig voor wil gaan. Zijn Amerikaanse tegenstander, Denis Kudla (ATP-65) kan slechts vijf spelletjes winnen.
Hello Delray!! Thanks for your warm welcome. I missed you!! ???? pic.twitter.com/0KF1GRPNAg
— Juan M. del Potro (@delpotrojuan) 13 februari 2016
Del Potro schoot als een pijl uit een boog en had amper tien minuten nodig om de eerste drie spelletjes binnen te halen. Een dubbele break bezorgde hem een 5-1 voorsprong, waarop hij de set simpelweg uit serveerde, 6-1. In de tweede set bood Kudla meer weerwerk, maar kon Del Potro nooit echt in het nauw drijven. Met 6-4 wint de Argentijn ook de tweede manche en mag zich opmaken voor een onderonsje met John-Patrick Smith (ATP-135), een Australische kwalificatiespeler die Ivo Karlovic (ATP-26) in de eerste ronde onderuit haalde.
Ahora sí a descansar! Gracias por estar ahí!!! ?❤
///
Time for some rest! Huge thanks for being there!!!?❤ pic.twitter.com/qCpKKgmjDI— Juan M. del Potro (@delpotrojuan) 17 februari 2016
