De tweede langste wedstrijd ooit op een Grand Slam deed niet alleen het programma in de war gooien maar deed ook een discussie onstaan: houdt deze manier van spelen wel steek?
De wedstrijd tussen Kevin Anderson (ATP-8) en John Isner (ATP-10) was er een voor de geschiedenisboeken. Het was de tweede langste wedstrijd ooit op een grandslamtoernooi. Het record staat op naam van dezelfde Isner die in 2010, over drie dagen, won met 70-68 in de vijfde set van Nicolas Mahut (mede-recordhouder). Die wedstrijd werd trouwens ook gespeeld op Wimbledon.
12-12. No end in sight…#Wimbledon pic.twitter.com/8xUDTR2VFS
— Wimbledon (@Wimbledon) July 13, 2018
Tennissers spelen om de beste te zijn. In de geschiedenisboeken komen met een heroïsche prestatie is natuurlijk een bekroning voor hun werk en inzet. Spelers en ex-spelers zijn het er echter niet over eens of de huidige manier van spelen op drie van de vier Grand Slams nog wel nut heeft. Als je op de gezichtsuitdrukking van Anderson kon afgaan, was het niet duidelijk dat hij de overwinnaar was.
“Sorry dat ik niet enthousiaster ben”, zei de Zuid-Afrikaan na de wedstrijd.
“Zo’n wedstrijd is een echt een slijtageslag. Het gaat ver voorbij een normale tenniswedstrijd of tactiek. Het gaat hem erom wie het eerste neervalt in feite.”
It's May of 2039, Djokovic has just announced he's become a grandparent. Federer has opened a chain of Pineapple Pizza bistros, Andy Murray is running for MP
And Isner has finally broken Anderson to lead 5,588-5,587.
— An (@RoyalANfield) July 13, 2018
“Dit is riducuul”
John McEnroe becommentarieerde de wedstrijd voor de BBC en gaf zoals steeds zijn ongezouten mening.
“Het lijkt gewoon wreed en een ongewone straf voor deze jongens. Ik hoop dat deze ongelooflijke inzet door deze twee ervaren en erg fitte spelers een verandering kunnen teweeg brengen bij diegene die de beslissingen nemen.”
Anderson pleitte voor een verandering in de reglementen en werd hierin bijgetreden door Isner.
“Ik hoop dat dit een teken is om op de Grand Slams dingen te veranderen. Ik hoop dat we hier echt naar kunnen kijken want om zo lang op de baan te blijven, op het einde voel je je echt niet meer goed. Mijn voeten doen pijn en zijn opgezwollen. Mijn benen voelen als gelei.”
Kevin Anderson calls for Wimbledon to change the no-tiebreaker rule for the 5th set.
"At the end, you don't even feel good out there." #Wimbledon
— SI Tennis (@SI_Tennis) July 13, 2018
Tiebreak, since 1971
Vroeger werden er nooit tiebreaks gespeeld en bleef een set verder gaan tot er iemand tot twee spelletjes verschil kon komen. Er werd al in de Open Era (voor 1968, nvdr.) geëxperimenteerd met tiebreaks maar van een verandering van de regels kwam het nog niet.
In 1969 speelden Pancho Gonzales en Charlie Pasarell een legendarische wedstrijd op Wimbledon. De wedstrijd werd over twee dagen gespeeld en duurde 5 uur en 12 minuten. Gonzales, toen 41 jaar oud, won de partij met 22-24, 1-6, 16-14, 6-3 en 11-9. Die wedstrijd noopte de organisatie ertoe aan om in 1971 de regels op Wimbledon voor het eerst in 94 jaar te veranderen. Toen introduceerde ze voor het eerst een versie van een tiebreak, behalve in de beslissende set.
De US Open is het enige grandslamtoernooi dat een tiebreak toestaat in de vijfde en beslissende set. Op de Australian Open, Roland Garros en dus ook Wimbledon wordt er geen tiebreak gespeeld in de vijfde set.
