Tibo Colson (ATP-1 835) gold enkele jaren geleden als groot Belgisch talent op het juniorencircuit tot een knieblessure roet in het eten gooide. Tennisplaza vroeg zich af hoe het de intussen 20-jarige Limburger nu vergaat.

“Het gaat heel goed, ik ben volledig hersteld van mijn knieblessure”, opent Colson. “Het heeft lang geduurd, maar ik ben er bovenop gekomen.”

Op 17-jarige leeftijd zette de Belg zijn juniorencarrière, waarin hij zes toernooien in het enkel- en drie in het dubbelspel won, stop omwille van zijn blessure. “Ik heb in totaal ongeveer drie jaar last gehad van die knie. In het begin bleef ik spelen, maar de pijn werd steeds ondragelijker. Ik heb alle soorten behandelingen geprobeerd, van shockwave therapie tot verschillende soorten spuiten. Helaas had geen enkele van deze behandelingen een positief effect op de pijn.”

Na een jaar tevergeefs proberen, ging Colson op consultatie bij Professor Bellemans en diens verdict was bikkelhard. “Hij vertelde mij en mijn team dat mijn knieën er erger aan toe waren dan die van Rafael Nadal (ATP-2). “En jullie weten hoe slecht die zijn”, zei hij. Ik was toen maar 17 en dat kwam erg hard binnen. Dat was één van de moeilijkste momenten uit die periode voor mij.”

Operatie

Uiteindelijk bleef er volgens Bellemans geen andere optie meer over dan dat de jonge Belg zich liet opereren. “In maart 2018 ben ik geopereerd, daarna kon ik vijf maanden geen wedstrijden spelen. In mei 2019 heb ik een oefenwedstrijd gespeeld, maar die kwam veel te vroeg en heeft mij terug enkele stappen achteruit doen zetten.”

“Mijn eerstvolgende wedstrijd was een dubbelspel in december 2019. In januari van dit jaar heb ik dan opnieuw een eerste enkelwedstrijd gespeeld.”

Coronavirus

Dit jaar speelde Colson slechts twee professionele toernooien, al hadden dat er wat hem betreft gerust meer mogen zijn. “Ik had graag veel toernooien gespeeld, maar omdat deze zo sterk bezet zijn, geraak ik er niet in. Echt jammer, want ik ben heel goed aan het trainen.”

En alsof dat de jonge Belg de voorbije jaren nog niet genoeg pech had, sloeg drie weken geleden ook nog eens het coronavirus genadeloos toe. “Ik ben maar twee dagen echt heel ziek geweest, maar mijn geur en smaak heb ik nog steeds niet terug. Ik moet nu van de dokter voorzichtig opbouwen.”

Stoppen

Ondanks de vele tegenslagen dacht Colson naar eigen zeggen nooit aan stoppen. “Het was erg moeilijk, vooral om mezelf te motiveren om elke dag opnieuw vroeg op te staan om keihard te trainen zonder enig vooruitzicht op wedstrijden te hebben. Het voelde alsof ik een berg beklom zonder dat ik wist waar de top zich bevond.”

“Wat me al die tijd sterk hield, was het feit dat ik heel erg geloofde dat het op een dag in orde zou komen. De dokters waren er bovendien ook van overtuigd dat alles zou genezen. Ik moet nog wat geduld hebben, maar hoop op een veelbelovend 2021. Ik heb de voorbije zomer enkele nationale toernooien kunnen spelen en was erg tevreden met hoe dat is verlopen. Nu wil ik mezelf graag zo snel mogelijk bewijzen op ITF-niveau. Het vertrouwen zit alvast goed.”